پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

دکتر سیدمجید امامی معتقد است که برای پیشبرد اولویت‌های فرهنگی در کشور ابتدا باید کمیسیون فرهنگی و اجتماعی سازمان برنامه بودجه متحول شود و کمیسیون فرهنگ عمومی وزارت ارشاد احیا گردد.سال ۱۳۹۶ با صدور فرمان آتش به اختیار توسط رهبر معظم انقلاب اسلامی، ناکارآمدی قرارگاه‌های مختلف کشور و به‌ویژه قرارگاه‌های فرهنگی در مدیریت و تأمین فرهنگی مورد بحث و بررسی صاحب نظران و منتقدان جریان فرهنگی کشور قرار گرفت؛ چرا که رهبر انقلاب نیز به‌صورت تلویحی به این موضوع اذعان داشتند و در توضیح فرمان آتش به اختیار، از فشل بودن قرارگاه‌های فرهنگی کشور خبر دادند.

فرشاد مومنی، اقتصاددان و رئیس موسسه دین و اقتصاد در نشست دانایی و توسعه و رونمایی از کتاب اندیشه بی‌خانمان می‌گوید که در واقع همه چیز در جامعه ما دفرمه و از ریخت افتاده است. حال سوال این است که چرا چنین اتفاقی رخ داده است. پاسخ مشخص است، زیرا این امر در کادر نظام حیات جمعی دیده نشده یا نخواسته که دیده بشود. در چنین شرایطی سیاستگذاری اقتصادی ما شبیه انتخابات برگزار کردن ما می‌شود. به همبن دلیل رضاقلی دغدغه دارد که چرا این علوم کارکرد ندارند. این به این معنا نیست که اصحاب علم درک ندارند که چه اتفاقی رخ داده است بلکه آنچنان هویت جمعی پیدا نمی‌کند که اثربخشی داشته باشد. اگر حکومت بخواهد رابطه خود با مردم را در استاندارد ۲۷۰ سال پیش نگه دارد نمی‌توان دانش‌بنیان شد، این را رضاقلی در کتاب سراب گرایی صنعتی در جامعه قبایلی ایران و ضرورت در مرکزیت قرار گرفتن علم و فناوری در توسعه، بیان کرده بود. دوستانی که به نسل من می‌گویند که تو هم آن زمان انقلاب بودی پس باید عذرخواهی کنید به آن‌ها توصیه می‌کنم که کتاب تاریخ بی خردی خانم باربارا تاکمن را بخوانند. در این کتاب، پنج نفطه عطف تاریخ بشر را بررسی کرده و تصریح دارد که عادی‌ترین انسان‌های تاریخ، واقعیت را درک می‌کردند، اما در ساختار قدرت حاکمان موضوعات دم دستی ساده را درک نکرده بودند. فردی عذرخواهی بکند با نکند بیشتر سطح فهم خود را از پدیده انقلاب اجتماعی منعکس می‌کند. ضمن اینکه گره‌ای هم با عذرخواهی من باز نمی‌شود. شبیه موضوعی که در مورد انقلاب مطرح می‌شود در مورد توسعه هم مطرح می‌شود. همچنانکه برخی به صراحت اعلام می‌کنند که میلی به توسعه ندارند. حیاتی‌ترین مسائل هم تا زمانی که هویت جمعی در کشور پیدا نکنند نمی‌توانند در مسیر اعتلا قرار گیرند. مساله توسعه یک مساله اجتناب‌ناپذیر است و اگر به صورت فعال و خلاق با توسعه روبرو نشویم در نتیجه سیلی خواهیم خورد. از ربع پایانی قرن بیستم کشور‌ها وارد یک مدار جدید به نام عصر دانایی شدند و انقلاب دانایی و اقتصاد مبتنی بر دانایی به مثابه یک شیوه تولید و همزمان به مثابه یک نظام حیات جمعی باید مورد توجه قرار بگیرد. کشور‌های در حال توسعه در موج اول انقلاب صنعتی فکر می‌کردند که صنعتی شدن یک امر انتزاعی بوده و صرفا با جابجایی ماشین‌آلات محقق می‌شود برای همین بر این باور بودند که دیگران ماشین‌آلات صنعتی تولید کردند و ما خریداری کرده و صنعتی می‌شویم. این در حالی است که صنعتی شدن باید در کادر نظام حیات جمعی دیده شود و تغییرات اجباری متناسب در ساخت سیاسی و اجتماعی و نظام آموزشی و ... لحاظ شود، اما، چون این نکات لحاظ نشد، جوامع به ابن روز افتادند به ترتیبی که الان حسرت دوران پیشاصنعتی را می‌خورند. یعنی گرفتاری‌ها چندین برابر شده و توانمندی پیشین را از دست دادند. این نوع طرز تفکر بود که باعث شد در بیست سال تورم کشور، سه هزار و نود درصد و نقدینگی ده هزار و دویست و پنجاه درصد رشد کند. وقتی ماجرای توسعه گره خورد باید روی دو جا متمرکز شد یکی اعتبار علمی جهت‌گیری‌های سیاستی و فرایند‌های تصمیم‌گیری و تخصیص منابع و دیگری نظام توزیع منافع. دقیق توضیح دهم که چطور به جای علم در فرایند سیاست‌گذاری و تخصیص منابع از شبه علم استفاده می‌کنند و گنجشک را رنگ می‌کنند و جای چیز دیگری قالب می‌کنند. این چه جور علمی است که یک بسته سیاستی معین در طی بالغ بر سه دهه گذشته در دستور کار نظام تصمیم‌گیری کشور قرار داشته است، اما به هیچ کدام از اهداف اعلام کرده نرسیده است و هزاران تخریب و فساد و به هم ریختگی و وابستگی ذلت‌بار و نابرابری ناهنجار را پدید آورده آما همچنان در دستور کار است و با بزک کردن جلو می‌رود. در دستکاری واقعیت و جا زدن شبه علم و دروغ و کلک و پنهان کاری واویلایی درست کردند. شما حساب کنید که در این کشور سه چهار سال است که سالنامه آماری را منتشر نمی‌کنند. نزدیک سی سال است که روند تحولات سهم مربوط به ارزش آفرینی واسطه‌گریی مالی را حذف کردند تا سلطه ربا را پنهان کنند در حالیکه ده متغیر کنترلی دیگر وجود دارد که با آن می‌توان موضوع را متوجه شد.

میل شدید به کسب ثروت در کوتاه‌مدت، در شرایطی رخ می‌دهد که روند‌های کسب مشروع درآمد از طریق تحصیلات و استخدام، فعالیت اقتصادی، شایسته سالاری، تعریف شدگی مسیر‌های مشخص برای پیشرفت اجتماعی و ... به بن بست رسیده یا با مشکلات لاینحل آمیخته باشد. جوان بازمانده و درمانده از آموزش و پرورش صحیح و حمایت اقتصادی و رفاهی حداقلی اجتماع، احساس نوعی بن بست رسیدگی نموده و راهکار را در رویه‌های نادرست نظیر وادادگی، زدن به سیم آخر و فعالیت‌های پر ریسک، لاقیدی، تقدیرگرایی مبتنی بر بخت و شانس و نظایر آن‌ها دیده و دست از سازندگی و سازنده بودن می‌کشد. این شرایط، درست همان وضعیتی است که مشتی فرصت طلب سواستفاده چی با انواع روش‌های ظاهرا زیبا و با منطق شانس وارد میدان شده و اقدام به فروش بلیت بخت آزمایی، لاتاری، شرط بندی در یابت‌های شرط بندی ورزشی، لوتوچی و ... می‌کنند. جوانی که بدبخت بود، با امید فروشی به شرایط بدتر دچار می‌شود. این چکیده را دست به دست کنید تا برسد بدست وحید یامین پور معاون محترم امور جوانان وزارت ورزش. آقا وحید سلام، چند درصد این شرایط و بار سنگین سوال و جواب اخروی داستان، بر گردنت است برادر؟ تعیین درصد با خودت. آیه ۱۴ سوره قیامه زیبا می‌گوید که بَلِ الْإِنْسَانُ عَلَىٰ نَفْسِهِ بَصِیرَةٌ ﴿١٤﴾ بلکه انسان خود به وضع خویش بیناست.

ناصر نوبری، سفیر پیشین ایران در اتحاد جماهیر شوروی، در نامه‌ای سرگشاده به شورای نگهبان به انتقاد از دوگانگی دیپلماسی و میدان پرداخته است.

دو سال و نیم بعد از رانش کوه در روستای خِرِشک شهرستان رودبار شاهد اشک‌ها، بغض‌ها و سرگردانی اهالی هستیم، هنوز هیچ اتفاقی که نتیجه مثبت و عملی به همراه داشته باشد را شاهد نیستیم، راه‌های دسترسی و زیرساخت‌ها علی‌رغم داشتن مصوبه، نیمه کاره رها شده و اهالی بی‌خانمان روستا همچنان مجبور‌ به ادامه زندگی در شرایط سخت هستند. باید پرسید که آیا شهرستان رودبار فرماندار دارد؟ اگر پاسخ مثبت است ، دست به دست کنید برسد به دست جناب فرماندار. سلام برسانید و بگویید در مرحله بعد و خدای ناکرده تداوم کم توجهی ها، با ادبیات دیگری صحبت خواهیم کرد که تغییرات را رقم خواهد زد. اختیار و انتخاب با شما (کتره و گمج ، دو اصطلاح شمالی در معنای کفگیر چوبی و ظرف تهیه خورشت از جنس سفال است).

مدیر اداره میراث و گردشگری مراغه درخصوص نفوذ رطوبت به گنبد سرخ مراغه گفت: ۸ ماه پیش حوضچه آب انبار ترک برداشت و آب به داخل آن نفوذ کرد.

سیدحسین حسینی، عضو هیئت علمی گروه فلسفه دین و کلام پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی در یادداشتی با عنوان «کافه‌ها تعطیل و دکان‌ها باز؟» در روزنامه اعتماد نوشت: «اخیرا نامه‌ای از رییس دانشگاه تهران درخصوص تعطیلی کافه‌های اطراف دانشگاه در محافل عمومی منتشر شده که باید آن را یکی از عجایب چندگانه در تاریخ ۱۰۰ ساله دانشگاه‌های ایران برشمرد. پرسش این است که آیا کافه‌های اطراف دانشگاه تهران اعتبار علمی این دانشگاه را مخدوش کرده‌اند، ولی دکان‌های پر رونق رساله‌ساز و مقاله‌های پولی خیر؟»

عبدالکریمی دنیای قدیم و دنیای جدید را دارای تفاوت‌هایی عمده می‌داند و اظهار می‌دارد: جهان قدیم مذهب‌باور و جهان جدید عقل‌محور است. در جهان جدید تحولاتی در حوزه علم و صنعت اتفاق افتاد. این تحولات چنین نیست که برای نمونه فقط لپ تاپ به خانه‌ها آمده باشد بلکه انسان به لحاظ آنتروپولوژی (انسان‌شناسی) تغییر پیدا کرده است. امروز ما با جهان و انسان آنلاین مواجه هستیم. چنین نیست که بچه‌های ما یک تغییرات روان‌شناختی پیدا کرده باشند بلکه انسان آنلاین با ما متفاوت است؛ یعنی ویژگی‌های وجودشناختی و هستی‌شناختی او متفاوت است؛ بنابراین احمقانه‌ترین شکل این است که ما این ویژگی را سیاسی بفهمیم و بخواهیم با روش‌های پلیسی، امنیتی، نظامی و سرکوبی به آن پاسخ دهیم. این یعنی نفهمیدن مساله و جواب نخواهد داد.«بیژن عبدالکریمی» استاد فلسفه در تشریح تحولاتی که از تفاوت‌های نسل جدید و قدیم منشا می‌گیرد بیان می‌دارد: نباید تصور کرد که بچه‌های جدید حکومت را نفی می‌کنند بلکه اصولا اتوریته را نمی‌بینند و از این رو نباید ویژگی‌های این نسل را از منظر سیاسی نگریست.

احمد توکلی رییس هیات مدیره سازمان دیده‌بان شفافیت و عدالت و عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در نامه‌ای خطاب به سید ابراهیم رئیسی رئیس جمهور نوشت: تا آنجایی که من اطلاع دارم و اعضای هیئت عالی را می‌شناسم چنین دریافت‌های ظالمانه‌ای صورت نگرفته است و فکر نمی‌کنم در تصورشان هم‌چنین خیانت‌هایی خطور کرده باشد. اگر هم بخواهند، چون در صف مقامات جای دارند، به آن‌ها اجازه چنین کار‌های شیطانی داده نخواهد شد. من اگر حرفی می‌زدم که متضمن ناروایی به اشخاص بوده باشد در عذرخواهی صریح و سریع تردید نمی‌کردم، ولی من گزافه نگفتم اینکه آقایان می‌گویند نگرفته‌ایم و نمی‌گیریم- گرچه ما هم‌چنین گمانی داریم- پاسخ اعتراض ما نیست. قانون نباید ظرفیت چنین مظالمی را برای اشخاص فراهم کند. امروز شما دست در کیسه بیت‌المال نمی‌کنید فردا هم نمی‌کنند؟

مصوبه مولد سازی برای زحمات طاقت­ فرسایی که در پایمال کردن اصول قانون اساسی، سلب حقوق اساسی ملت و بی‌اعتنایی به مقامات و نهاد‌های کشور و شکایت از همه منتقدان کشیده، برای خود حق ­الزحمه تا ۵ درصدی از منابع حاصل از زمین فروشی تعیین کرده است. مثلاً امسال که طبق قانون بودجه قرار است ۱۰۸ هزار میلیارد تومان از زمین فروشی حاصل شود، هیئت می‌تواند برای خود و امربران خود تا ۵۴۰۰ میلیارد تومان حق ­الزحمه تعیین کند! فرض را بر این می‌گذاریم که روئین ­تنان، مدیران ضعیف‌نواز هستند و ۹۰ درصد این حق ­الزحمه را به امربران می‌دهند و خود فقط ۱۰ درصد آن را می‌گیرند. در این صورت؛ به هر یک از ۷ صاحب‌منصب عضو هیئت برای، ۲۴ جلسه در کل سال ۱۴۰۲، مبلغ ۸ میلیارد تومان حق­ الزحمه می‌دهند؟! به نظر شما اندکی زیاد نیست؟!

اواسط مرداد ماه سال جاری بود که ۸ برنامه ایران خودرو برای خروج از بحران و زیان ۸۳.۲ هزار میلیاردی از طرف این خودروساز اعلام شد. هشت برنامه ای که نگاه به آن هر فرد صاحب نظری را دچار خنده ( بهتر بگوییم ،پوزخند) می کرد. برنامه هایی که اگر اجرایی می شدند ، تنها باعث صفر کردن اسمی ضرر و زیان تجمیعی سالیانه شده و کمتر تاثیری روی روندهای ناکارآمد کاری و بعضا فسادآلود در این شرکت بزرگ نخواهند داشت و حتی فضای مطلوبتری را جهت چپاول برای بعضی ها ،باز می کرد. این هشت پیشنهاد رانتی با هشت پیشنهاد جدید جایگزین شده و ارایه می گردد.

مهندس حسن‌زاده گزارشی مبسوط از خلازیر برای‌مان دادند: «نکته اول، تمام زمین‌های خلازیر موقوفه هستند و یک عده دزد رفته‌اند زمین‌ها را صاحب شده‌اند و بدون اینکه سندی داشته باشند، روی زمین‌های وقفی شروع به ساخت‌وساز کرده‌اند. پس ما با عده‌ای دزد و تبهکار مواجه هستیم که می‌توانند با زور قمه و شمشیر و حتی اسلحه، زمین‌های موقوفه‌ای را صاحب شوند.

یافته‌های رسمی درباره «بحران فراگیر دسترسی به سرپناه در کشور» نشان می‌دهد سیاست‌های نادرست دولت‌ و شهرداری برای تامین خانه به جای آنکه باعث ارتقای مستاجرها از «نردبان مسکونی» شود، باعث سقوط آنها شده است.این گزارش از شیوع ۸شکل بی‌خانمانی به‌عنوان پدیده «بدیل اجاره‌نشینی» در شهرها حکایت دارد. پیش‌تر - طی دو سال اخیر- تحقیقات میدانی از بازار مسکن نشان داد، کم‌درآمدهای مستاجر به اشکال نامتعارف اسکان روآورده‌اند.

در جلسه واکاوی برنامه هفتم در موضوع سیاست‌های شهرسازی و آینده شهر تهران که در تاریخ دوم مرداد ۱۴۰۲ در محل نگارخانه دانشکده هنر‌های زیبای دانشگاه تهران تشکیل شد، تعدادی از متخصصان و حرفه‌مندان حوزه شهرسازی بالاخره به سخن آمده و نقد‌های خود درباره این برنامه را با علاقه‌مندان حرفه و دانشجویان در میان گذاشتند.سخنرانان جملگی به برنامه ایرادات اساسی داشته که بیشتر به نوع رویکرد «بخشی» نگرانه و فارغ از توجه به شرایط موجود اقتصادی و اجتماعی موجود از سوی نویسندگان برنامه بازمی‌گردد. درحالی‌که رویکرد صحیح به مقوله شهرسازی و برنامه‌ریزی شهری باید همانا نگاهی راهبردی، جامع‌نگر، آمایشی، مکان‌محور و سرزمینی (یا شهری) برای شکل‌دادن به بهترین روند توسعه ممکن، باشد

اگر سری به انبارهای کانتینری در اطراف تهران بزنید، تعداد کانتینرهایی که برای انبار وسیله‌ها و اثاثیه منزل اجاره شده، توجه شما را جلب خواهد کرد. در سال‌های پیش، این کانتینرها بیشتر برای انبار تجهیزات کارگاه‌ها، مطب‌ها و دفاتر اداری مورد استفاده قرار می‌گرفت. امروز اما، تغییر کاربری تعداد زیادی از آن‌ها به منظور انبار اثاث خانه‌ها، پرده از یک واقعیت تلخ بر می‌دارد: تهران، شهروندانش را بیرون می‌کند!

عضو هیات علمی دانشگاه علامه گفت: در چند ماهه اخیر شاهد هستیم اطلاعات سست بنیان و بی کیفیتی راجع به خلق فرصت های شغلی داده می شود. با رونق غیرعادی مشاغل کاذب و بی کیفیت روبرو هستیم که هیچ کارکردی برای کشور ندارند. برخی هم با خوشحالی آمار این مشاغل را به عنوان گزارش کار خود به مقامات می‌دهند تا بگویند این مقدار شغل ایجاد کرده ایم.

برخی از تحلیل گران با ادله های خاص پیش بینی رفورم های لایت در جمهوری اسلامی ایران را می کنند. بعنوان مثال معتقدند که همانند ممنوعیت ماهواره، ضمانت اجرایی آن کنار می رود. در خصوص حجاب و مصرف مشروبات الکلی نیز، احتمال کاهش ضمانت های اجرایی قانون را می دهند. ورای درست یا غلط بودن این تفسیرها و پیش بینی ها ، سوال اینجاست که ارایه بولد شده امار مرگ و میر مشروبات الکلی در ایران ، همچنین اثبات یا عدم اثبات افزایش میزان مصرف، دنبال چه جریان سازی خاصی است. آیا با نوعی اسم رمز برای آزادسازی مشروط و جرم زدایی سروکار داریم یا به دنبال احیاگری و ارایه هشدار فرهنگی می باشیم.

ویدئویی از سخنرانی آقای رائفی پور مربوط به سال 1401 در کانال تلکرامی مصاف، توجه ما را بخود جلب کرد. ویدئویی که حاوی اطلاعاتی بشدت اشتباه بود و وظیفه خود دانستیم بعنوان امر به معروف بدان پاسخ دهیم. از دیدگاه ما ، نقد سازنده نه تنها تضعیف نیروهای خط انقلاب نیست، بلکه بستر را برای ارتقا هم افزایی ها فراهم می کند. تاکید آقای رائفی پور در ویدئو بر آن قرار دارد که بانک های خصوصی عامل اصلی افزایش نقدینگی منجر به تورم و کاهش ارزش پول ملی می باشند؟ برداشتی نادرست که در ادامه بحث ، مورد نقد و واکاوی قرار می گیرد.

۳۳ سال پیش، در ۳۱ خرداد سال ۶۹، یکی از تراژدیک‌ترین حوادث تاریخ مردم گیلان رقم خورد. زلزله‌ای ویران‌گر که ۳۵ هزار نفر را به کام مرگ کشاند و ۵۰۰ هزار نفر را بی‌خانمان کرد.به مناسبت سی و سومین سالگرد این حادثه دلخراش، مستند دو قسمتی خوشه‌های رنج، روایتی از بازماندگان آن روز‌های تلخ گیلان را بازنشر می‌کنیم.

سارا فلاحی عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس، گفت: متاسفانه برای پست‌ها و مسئولیت‌های حساس اجازه داده‌اند زنان و همسرانشان دخالت کنند و مکتب خاتونیسم که مکتب مخرب و خانمان‌براندازی است را در جامعه شکل داده اند.فلاحی، تاکید کرد: چله دوم انقلاب چله تحول در ساختار است، ساختار دیوان سالاری این مملکت اگر تغییر نکند، مطمئن باشید آمد و شد وزرا، وزرایی که عمر‌های یک‌ساله مدیریتی دارند، آمد و شد مسئولین مختلف در نهاد‌های مختلف به مثابه کندن ترب و کاشتن شلغم خواهد بود.